Getsemané, de ultieme
beproeving?
De kruisiging van Jezus wordt doorgaans verklaard als: hij
is gestorven voor onze zonden. Dat is een nogal primitieve gedachte, namelijk
Jezus als zoenoffer.
Zoals mensen in vroegere religies dieren offerden om de
goden gunstig te stemmen en soms zelf mensen op het offerblok legden.
Als we met moderne theologen aannemen dat Jezus een
verlicht meester was uit de school der Essenen,
dan ligt het veel meer voor de hand dat Jezus ons voorleefde wat Hans Stolp de
vierde graad noemt:
“Bij de vierde
graad… gaat het om de overwinning van alle angsten die in ons leven en om het
afleggen van proeven, waarbij de ingewijde daadwerkelijk aantoont die angsten
afgelegd te hebben. …Nu moet de myste leren
die angsten te overwinnen. Dat kan alleen wanneer het vertrouwen op de stille
leiding vanuit de geestelijke wereld groter is geworden dan onze angst.”
Uit: Hans Stolp:
Maria Magdalena, Of Het Lot Van De Vrouw.
Baarn: Ten Have. 2e druk, mei 2000.
Zie: Niveaus
van
verlichting
We kunnen de strijd die Jezus in de hof van Getsemane leverde zien als een dergelijk beproeving
waarbij God het uiterste van Jezus vroeg namelijk een afschuwelijk dood.
Vervolgens ging Jezus
met zijn leerlingen naar een olijfgaard die Getsemane genoemd
werd. Hij zei: ‘Blijven jullie hier zitten, ik ga daar
bidden.’ [37] Hij nam Petrus en de twee zonen van Zebedeüs met zich mee. Toen hij zich bedroefd en
angstig voelde worden, [38] zei hij tegen hen: ‘Ik voel me dodelijk
bedroefd; blijf hier met mij waken.’ [39] Hij liep nog een stukje
verder, knielde toen en bad diep voorovergebogen: ‘Vader, als het mogelijk is,
laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik
het wil, maar zoals u het wilt.’
Ook andere leringen van Jezus bracht hij zelf vlak voor
zijn kruisiging in praktijk: oordeel niet (het niet reageren op de
beschuldigingen van Pilatus) en heb uw vijanden lief (Heer, vergeef hun want
zij weten niet wat ze doen). (Lucas 23:34 ).
De opstanding van
Jezus kunnen we zien als aanwijzing dat wanneer we de beproeving doorstaan, God
zich over ons ontfermt.
Wij worden vaak met
minder ernstige beproevingen geconfronteerd, bijv. de strijd in onszelf tussen
eerlijkheid en eigenbelang. En als we dan het goede laten overwinnen voelen we
ons vaak opgelucht.
Zie ook ‘Verlicht zijn en het elke keer weer moeten
veroveren’
©: Bert Henning. 4-3-2013