home artikelen psychologie artikelen spiritualiteit
De psychologische geluksfactoren: goede contacten met anderen, bekwaamheid en invloed op je eigen leven kunnen uitoefenen lijken vervuld te
moeten worden alvorens een volgend stadium, dat van het esoterische geluk te
kunnen bereiken. Of zoals sommigen dat zeggen: je moet eerst een sterk ego
hebben ontwikkeld alvorens je dat kunt laten vallen.
In het oosten is het niet ongebruikelijk
dat iemand eerst een gezin sticht, zich inzet voor zijn beroep en het vergaren
van rijkdom om dan later dat alles de rug toe te keren om zich alleen maar
bezig te houden met zijn spirituele ontwikkeling.
Aan het nastreven van de alledaagse
geluksfactoren zijn ook nadelen verbonden:
Goede
contacten houdt vaak in het
zoeken naar bevestiging, populariteit en liefde en kan manipulatie en
claimgedrag in de hand werken.
Bekwaamheid en invloed
kunnen verworden tot machtsmisbruik, tot concurrentie, het aftroeven en
ondermijnen van tegenstanders.
Bovendien is het geluk zoals ons dagelijks
leven dat ons biedt altijd tijdelijk: Hoe lang was U stralend blij met het
behaalde diploma, uw trouwdag, uw nieuwe vriend of vriendin, een bijzondere
prestatie in uw werk? We kunnen in de vakantie verrukt zijn over een bepaald
uitzicht en na een paar dagen doet het ons niet zo veel meer.
De jacht op geluk doet ook vermoeden dat er
een element van compensatie inzit. Compensatie voor een onderliggend gevoel van
kwetsbaarheid, van weinig voorstellen. Je bent slechts één van de 6 miljard
mensen hier op aarde, en wat stelt die pakweg 80 jaar dat je hier rondwandelt
voor op de eeuwigheid?
Esoterisch
geluk, voor zover ik het
begrijp, zit in het overstijgen van de
dualiteit tussen succes en falen, tussen gewaardeerd en bekritiseerd
worden, tussen zelfstandigheid en afhankelijkheid. Tussen leven en dood.
Een onthecht zijn dus. Een overgave aan het
leven. Aan God, zo je wilt. Er is wat er is, er gebeurt wat er gebeurt en je
doet wat je doet. Zonder evaluatie, zonder de begrippen goed en kwaad.
Daar is een mooi verhaal over. Er was
ergens een boer, met een flinke zoon, en de buren zeiden tegen de boer: wat
moet jij blij zijn met je zoon, die zo flink op het land werkt. De boer, hij
haalde zijn schouders op. Toen viel de zoon van zijn paard en werd kreupel,
waarop de buren ach en wee jammerden: buurman wat erg voor je. En de boer, hij
haalde zijn schouder op. Vervolgens raakte het land in oorlog en alle
jongemannen werden opgeroepen voor de strijd, behalve de kreupele zoon. De
buren: wat een geluk buurman, dat jouw zoon niet mee hoeft. De boer, hij haalde
zijn schouders op. De oorlog was een succes en de jongemannen uit het dorp kwamen rijk beladen
met buit terug. Je snapt het al: de buren: och buurman, wat zonde dat jouw zoon
niet meekon. En de boer…
Bhagwan waarschuwde dat het geforceerd
loslaten van ons streven naar populariteit en succes geen zin heeft. Dan blijft
er strijd in jezelf bestaan. Zolang die behoefte er is, is die er; oordeel
niet. Alleen zien dat het ons menselijk streven is, het verzamelen van
schatten op aarde die je niet mee kunt nemen, kan het belang daarvan temperen.
En het verlangen doen opkomen naar een puur zijn, naar een diepe vrede in
jezelf die los staat van je eigen verrichtingen, en van de omstandigheden.
En ondertussen het o.k. vinden dat je
gewoon mens bent met menselijke behoeftes aan veiligheid en 'iemand zijn'.
Misschien is dat wel de betekenis van de
uitspraak van Jezus: ik ben een zoon des mensen en een zoon van God.
© Bert Henning, 2004
In de esoterie groeien goede
contacten met je geliefde, vrienden en familie tot houden van
iedereen, zonder iets terug te verwachten. Invloed op je eigen leven wordt tot weten dat je
voor een groot deel je eigen leven creëert door de manier waarop je denkt, door
wat jij gelooft. Bekwaamheid verliest het strijdelement en wordt tot dienstvaardigheid.
Er bestaan twee vormen van geluk.
De eerste is het geluk dat je gewoonlijk in de wereld ervaart.
Maar dat kan niet bestaan zonder zijn tegendeel, pijn. Omdat het niet
echt is heeft het een tegendeel nodig om te kunnen bestaan.
De tweede vorm van geluk, is ons geboorterecht al ervaren we dat meestal
niet zo.
Het wordt het Koninkrijk der Hemelen genoemd. Het heeft geen enkele
stimulans van buitenaf nodig, het is er gewoon. We hoeven er niets voor te
doen. Omdat dit type geluk echt is, heeft het geen tegendeel nodig. De enige
manier om het te ervaren is stil en vredig in het hier en nu te zijn.
The daily guru
Onder het buitenkantgeloof, waarin tradities,
samenkomsten en gezelligheid de boventoon voeren, kent de mens een andere
wereld. Daar is geen vaststaand godsidee, geen maatschappelijk prestige, niets
wat versterkt of steunt. Deze wereld is leeg, omdat het de opheffing is van ons
schijnleven, van onze gedrevenheid om er bij te horen, succes te oogsten,
waardering te krijgen. En vanuit deze leegte kun je op zoek gaan naar een
diepere waarheid, een ander niveau van leven.
Vrij naar Thije Twijnstra: Geloof uit verlangen naar
zekerheid.
in: Bres 223.
Probeer niet om vanuit je persoonlijkheid het leven naar je hand te
zetten, maar om je over te geven aan dat wat is.
Vrij naar: puresilence
De redding van de lijdende mens ligt niet in een versterken van de autonomie
of het vergroten van zijn mogelijkheden, maar ligt in het herontdekken van zijn
inwendig leven, waarin hij afdaalt, of opstijgt tot zijn eigen oorsprong.
Uit: Jan Roza: Verlies en Zin
home artikelen
psychologie artikelen spiritualiteit reageren